Σχοινοποιός,
ένα παραδοσιακό επάγγελμα και ο Κριτσώτης Νικόλαος Σκουλικάρης
Όσο γυρνάμε προς τα πίσω, επαγγέλματα, πολλά παλιά επαγγέλματα, το ένα πίσω από το άλλο , έσβησαν και συνεχίζουν να σβήνουν κάθε μέρα.
Επαγγέλματα, που στο παρελθόν, (στο
πολύ παρελθόν όμως), είχαν μεγάλη ζήτηση, αλλά λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης
έπαψαν να υφίστανται.
Ταξιδεύοντας με την χρονοκάψουλά
μας, θα θυμηθούμε ανθρώπους που προσδιορίζονταν π.χ. ως xαλκιάς (σιδηρουργός), κατρατζής, (αυτός που
ασχολείται με την πίσσα, άσφαλτο) , κανταρτζής - κανταριστής, (αυτός που
ζυγίζει με το καντάρι),καλαφάτης, (αυτός που σφραγίζει τις σχισμές, ρωγμές,
παλαιών ξύλινων βαρκών και πλοίων), ή ο
γκαϊτατζής (ο μουσικός που έπαιζε γκάϊντα), αλλά κι άλλα πολλά και είναι πολύ
πιθανόν, όσοι είναι μικρής ηλικίας, να μην τα έχουν ακούσει πότε ή σχεδόν ποτέ.
Ένα τέτοιο επάγγελμα που ασκούσαν
οι άνθρωποι σε παλαιότερους χρόνους είναι και ο σχοινάς, (σκοινάς) ή
σχοινοποιός ή σχοινομπλόκος.
Ο σχοινοποιός, είναι ένα από τα παλιά επαγγέλματα που έπαψε προ πολλού να υφίσταται, εν σχέση με τον παλιό, παραδοσιακό τρόπο κατασκευής των σχοινιών. Σχοινοποιός ή σχοινάς ή σκοινάς λεγόταν ο τεχνίτης που γνώριζε την τέχνη να κατασκευάζει τα σχοινιά.
