ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΜΑΔΩΡΟΥΣ!

 

ΜΙΚΡΑ ΨΗΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ

Οι εκτιμητές-στιμαδώροι στα παλαιότερα χρόνια στο χωριό μας.

Eγώ ποτέ μου στη ζωή δεν έβαλα στιμαδώρο,

γιατί νωρίς σ' αγάπησα και ήτανε Θείο δώρο!

Άλλο ένα επάγγελμα που υπήρξε σε παλαιότερα χρόνια στην Κριτσά αλλά γενικότερα και στα περισσότερα χωριά της Κρήτης, ήταν του εκτιμητή-στιμαδώρου.

Η λέξη προέρχεται απο το ρήμα ”στιμάρω”, είναι Ελληνική Μεσαιωνική, που θα πει προσδιορίζω την αξία, εκτιμώ, αξιολογώ.

Στα Ιταλικά λέγεται  stimare και στα Λατινικά aestimare.

         

Γιάννης Σκουλικάρης ο τελευταίος στιμαδώρος

    Η εμφάνιση των πρώτων δημόσιων εκτιμητών

 Υπολογίζεται  η παρουσία των δημόσιων εκτιμητών στην ύπαιθρο της Κρήτης κατά την ύστερη βενετική περίοδο και συγκεκριμένα από το 1613, οπότε χρονολογείται η θέσπιση του αξιώματος στην κρητική περιφέρεια, κατ’ αναλογία προς εκείνο των αστικών κέντρων, έπειτα από κοινό αίτημα των εκπροσώπων των Καστελλανιών Πεδιάδας, Μονοφατσίου και Belveder στον βενετό σύνδικο και εξεταστή της Ανατολής Ottaviano Bon.

Η Καστελλανία της Ιεράπετρας

Η Ιεράπετρα κατά τον 16^ο αιώνα  υπήρξε μια Καστελλανία (επαρχία δηλαδή), που περιελάμβανε περισσότερα από τριάντα χωριά, μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης και πληθυσμού, ενώ δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτά κάποιο αστικό κέντρο.

Το Καστέλλι της Ιεράπετρας ήταν ένας μικρός παράκτιος οικισμός τότε , που αποτελούσε το διοικητικό κέντρο της Καστελλανίας.

Αναφέρεται ότι υπήρξαν την εποχή εκείνη  διάφορες πολιτικές διεργασίες που οδήγησαν στη θέσπιση του σώματος των εκτιμητών της υπαίθρου.

Επίσης θεσπίστηκε το νομικό πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας του, η αριθμητική παρουσία των εκτιμητών ανά Καστελλανία, οι προϋποθέσεις για την εισδοχή των εκτιμητών στην υπαλληλία, οι κοινωνικές τους καταβολές, η επαγγελματική τους προέλευση.

Ο εκτιμητής στις μέρες μας

Ο Εκτιμητής σήμερα, είναι ο επαγγελματίας, που διενεργεί την εκτίμηση και προσδιορίζει την αξία ενός περιουσιακού στοιχείου, κατά την ημερομηνία της εκτίμησης ή ακόμη και για άλλη παρελθοντική χρονικά στιγμή.

Πολλές φορές οι Εκτιμητές καταλήγουν για το ίδιο ακίνητο σε διαφορετικές εκτιμήσεις (αξίες), ανάλογα με την πλευρά που αντιπροσωπεύουν (πωλητή ή αγοραστή, κτλ.).

Οι Εκτιμητές «υποθέτουν», δηλαδή βασίζονται σε παραδοχές, μια υπόθεση δηλαδή που θεωρούμε εκ των προτέρων σωστή!

Άρα οι παραδοχές αυτές πρέπει να εξετάζονται και να αξιολογούνται εξονυχιστικώς από τον πελάτη-εντολέα της εκτίμησης.

Η εκτίμηση ακινήτων είναι μία υπηρεσία που συνήθως χρησιμοποιούν, ,τράπεζες, μεγάλες εταιρείες, ιδιώτες για να εκτιμήσουν τα περιουσιακά στοιχεία τους, έχοντας σαν στόχο την πώληση, δανειοδότηση ή και υποθήκη του.

Η εκτίμηση ακινήτων κοστίζει λίγο, αλλά η γνώση των τιμών αποδίδει στο μέλλον!

Τα συνήθη ερωτήματα που τίθενται από κάποιον που αποφασίζει να πουλήσει το ακίνητό του, είναι:

- Πόσο κοστίζει το ακίνητο μου;

- Το δίνω σε καλή τιμή, ή θα χάσω χρήματα;

- Μήπως το υπερτιμώ και καθυστερήσει η πώληση του, με αποτέλεσμα να χάσω μία καλή πρόταση αγοράς;

Τις περισσότερες φορές οι ιδιοκτήτες ενός ακινήτου τείνουν για συναισθηματικούς λόγους να υπερεκτιμούν αρχικά την αξία του ακινήτου τους.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι ενδιαφερόμενοι για το ακίνητο μας αγοραστές δεν είναι συναισθηματικά συνδεδεμένοι μαζί του όπως εμείς, αλλά αγοράζουν, συγκρίνοντάς το με άλλα διαθέσιμα προς πώληση ακίνητα της περιοχής.

Ποια είναι η Εμπορική Αξία του περιουσιακού στοιχείου;

 Η Εμπορική Αξία, είναι το εκτιμώμενο ποσό, για το οποίο μια ιδιοκτησία, θα μπορούσε να ανταλλαχτεί κατά την ημερομηνία της εκτίμησης, μεταξύ ενός πρόθυμου αγοραστή και ενός πρόθυμου πωλητή, σε μια συναλλαγή εντός του πλαισίου της αγοράς, μετά από κατάλληλη προώθηση, όπου τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν το καθένα ενεργήσει με επίγνωση, σωφροσύνη και χωρίς εξαναγκασμό.

Προσόντα του εκτιμητή σήμερα

Στο παρακάτω φύλλο της κυβερνήσεως αναφέρονται λεπτομερώς τα προσόντα, οι υποχρεώσεις και το πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλουν να κινούνται οι εκτιμητές.

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 1147 13 Μαΐου 2013

Ποιος ο σκοπός του Κώδικα Δεοντολογίας, όπως αναφέρεται στην εφημερίδα:

 1. Ο Κώδικας Δεοντολογίας του εκτιμητή, έχει ως σκοπό, τη διασφάλιση του κύρους του επαγγέλματος του πιστοποιημένου εκτιμητή και τη διαρκή αναβάθμιση του, καθώς και τη δημιουργία ομοιόμορφων κανόνων συμπεριφοράς, των πιστοποιημένων εκτιμητών.

2. Παράλληλα, στόχος του παρόντα Κώδικα είναι η διασφάλιση της ποιότητας και διαφάνειας των παρεχόμενων από τους πιστοποιημένους εκτιμητές υπηρεσιών και η εγγύηση της καλής εκτέλεσης από τους πιστοποιημένους εκτιμητές του έργου που αναλαμβάνουν.

 3. Η μη τήρηση των κανόνων αυτών από τους πιστοποιημένους εκτιμητές έχει ως συνέπεια την πειθαρχική ευθύνη τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου.

 4. Ο Κώδικας Δεοντολογίας εφαρμόζεται σε όλους τους πιστοποιημένους εκτιμητές, ήτοι σε όσους έχουν πιστοποιηθεί και εγγραφεί στο Μητρώο Πιστοποιημένων Εκτιμητών του Υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου.

5. Οι πιστοποιημένοι εκτιμητές οφείλουν να τηρούν τους Κώδικες Δεοντολογίας των επιστημονικών και επαγγελματικών οργανώσεων, στις οποίες ανήκουν

Κάθε παρέκκλιση από τα ανωτέρω, θεωρείται και είναι παράνομοι.

Οι παλιοί στιμαδώροι

Αν ανατρέξουμε κάποια χρόνια πίσω στην Κριτσά, θα δούμε ότι αρκετοί κάτοικοί της,  υπήρξαν στιμαδώροι.

Κάποιοι απ’ αυτούς ασκούσαν το επάγγελμα του στιμαδώρου ως κύριο επάγγελμα και άλλοι παράλληλα με την κύρια ενασχόληση τους.

Ο παλιός στιμαδώρος ήταν ένας άνθρωπος αρκετά έξυπνος, γνώριζε πρόσωπα και πράματα και σχεδόν πάντα εκτιμούσε σωστά.

Πότε καλούσαμε το στιμαδώρο:

Aν θέλαμε να πουλήσουμε ή να αγοράσουμε μια οικία, ένα κήπο, ένα ελαιώνα, ένα οικόπεδο, ακόμη το πρόβατο, την κατσίκα, το βόδι ή ένα γάιδαρο.

Aκόμη και τα προϊόντα που παράγαμε μπορούσε να καλέσουμε το στιμαδώρο για εκτίμηση.

Πόσες πατάτες π.χ. υπολογίζει να βγούν από τον κήπο σου , πόσο λάδι θα παραχθεί από ένα χωράφι σου, ή πόσες οκάδες την εποχή εκείνη, (πατάτες, αχλάδια, σταφύλια κλπ), εκτιμούσε ο ενοικιαστής του Οροπεδίου Καθαρού θα παραγόταν κι ανάλογα το νοίκιαζε από την Κοινότητα.

Επίσης μπορούσε ο στιμαδώρος να υπολογίσει ποιο ήταν το βάρος από τα κατσίκια ή τα πρόβατα, προς πώληση.

Πέρα των ανωτέρω, πολλές φορές σε μια αγροζημία, προκειμένου να αποφύγουν τα δικαστήρια, καλούσαν το στιμαδώρο να εκτιμήσει την αξία της ζημιάς κι έτσι με συμφωνία έκλεινε η υπόθεση.

Δεν  μπορούσε επίσημα κάποιος να κάνει το στιμαδώρο. Όφειλε να κάμει αίτηση στην Αγρονομία και εάν εγκρινόταν η αίτησή του ασκούσε ελεύθερα το επάγγελμα και βεβαίως χωρίς να πληρώνεται από το κράτος.

Ήταν λοιπόν ένα άτομο ο στιμαδώρος, διορισμένο επίσημα από την πολιτεία  αλλά πληρωνόταν από τον πελάτη.

Είπαμε ότι οι περισσότεροι το είχαν ως κύριο επάγγελμα κι έτσι έτρεφαν την οικογένειά τους.

Ένα επάγγελμα που υπήρξε και  χρήσιμο κι απαραίτητο στην κοινωνία.

 

Αλλά εκτός από αυτούς είχαμε και πολλούς αγροφύλακες να κάνουν τους στιμαδώρους.

Μάλιστα εκείνοι γνώριζαν πολύ καλύτερα την αξία των κτημάτων αφού ήταν όλη μέρα στους κάμπους.

Πρόσφεραν επομένως κι αυτοί τις υπηρεσίες τους σε εκείνους τους  χωριανούς που τους καλούσαν για εκτίμηση.

Τα χρόνια πέρασαν και οι στιμαδώροι έπαψαν να έχουν την παλιά ζήτηση. Βλέπετε η αστικοποίηση, αλλά κυρίως η κατάργηση της Αγροφυλακής, έφερε και το «επάγγελμα» του στιμαδώρου σε παρακμή.

Ένα άλλο όμως επάγγελμα, εκείνο του εκτιμητή, όπως το αποκαλούμε σήμερα, συνέχισε περίπου με τον ίδιο ρόλο.

Βέβαια όχι για αγροζημίες κι εκτιμήσεις στην παραγωγή αλλά περισσότερο στις αγοροπωλησίες οικοπέδων, οικιών, της γης δηλαδή  επί το πλείστον.

Οι στιμαδώροι να πούμε, ότι δεν ήταν όλοι δίκαιοι, αλλά κάποιες φορές ευνοούσαν τον ένα ή τον άλλο, ανάλογα αν ήταν φίλος ή συγγενής του!

Για το λόγο αυτό κάποιοι άφησαν την κακή τους φήμη πίσω τους μετά θάνατον.

Κριτσώτες στιμαδώροι

Ας θυμηθούμε τους Κριτσώτες που διαχρονικά ασκούσαν το επάγγελμα του στιμαδώρου:

1.    Ο Δημήτρης Διαλυνάς (Δημητρούλης).

2.   Ο Γιάννης Γεωργίου Διαλυνάς, (Πουρής).

3.   Ο Εμμανουήλ Κων. Κατσούλης (σαπουνάς και ιεροψάλτης).

4.   Ο Εμμανουήλ Γεωργίου Φαζός.

5.   Ο Ηλίας Τζώρτζης

6. Ο Γιώργης Τσαγκαράκης (Τσαγκαρογιώργης)

7.   Ο Γιάννης Νικ. Σκουλικάρης

Οι ανωτέρω ήταν οι επίσημοι και αναγνωρισμένοι στιμαδώροι αλλά για  εκτιμήσεις κυρίως χωραφιών και συκοματάρικων δένδρων.

Οι μεσίτες σήμερα

        Στα νεότερα χρόνια εξέλειπαν οι στιμαδώροι -εκτιμητές και τη θέση τους πήρε μια άλλη κατηγορία εκείνου του μεσίτη.

        Ένα αναπτυσσόμενο επάγγελμα που όλο κι εξαπλώνεται  καθ’ όσο πραγματοποιούνται χρόνο με το χρόνο πολλές αγοροπωλησίες οικοπέδων, οικιών, βιλλών, πολλές φορές σε ξένους επενδυτές.

        Σε πολλά χωριά τα παλιά σπίτια αλλάζουν χέρια και καταλήγουν σε μόνιμο ή προσωρινό αλλοδαπό.

Ναι, εμείς οι παλαιότεροι, θυμούμαστε καλά, αυτό το επάγγελμα, που κι αυτό εδώ κι αρκετά χρόνια, έπαψε να υπάρχει ή στην περίπτωσή μας, μεταλλάχτηκε σε εκείνο, του επαγγελματία εκτιμητή, όπως προαναφέραμε!

Γιάννης Κ.Ταβλάς  Συνταξιούχος δάσκαλος