1η ΜΑΡΤΙΟΥ 1876 ΜΙΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗ!

 

ΚΡΙΤΣΑ: Μια παλιά επιγραφή

και το επώνυμο Ταβραδός- Δαβράδος!

Γυρνώντας τα σοκάκια της Κριτσάς (εκεί ψηλά στην Παναγία Δαβραδιανή), με έκπληξη διακρίνω στο ανώφυλλο κάποιας παλιάς οικίας , (η επάνω πελεκητή πέτρα της εισόδου της οικίας), την παραπάνω επιγραφή με ημερομηνία 1 Μαρτίου 1876!

Ψάχνοντας ψάχνοντας κατάφερα να βρω τα παρακάτω που αποδεικνύουν τον πρώτο ιδιοκτήτη του σπιτιού, αλλά και το ότι το επώνυμο Δαβράδος είναι πολύ παλιό όπως βέβαια κι άλλα που συναντάμε στο χωριό μας.

 Οι πρώτες δημοτικές εκλογές στην Κρήτη μετά τη Συμφωνία της Χαλέπας, πραγματοποιήθηκαν στις 26-28 Οκτωβρίου 1879 στις οποίες συμμετείχε και η κωμόπολή μας ως Δήμος Κριτσάς, έχων έδραν το ομώνυμον χωρίον και περιλαμβάνων τα χωρία Κριτσά, Μέσα Λακώνια, Τάμπιαις, (Τάπαις), Κρούστα, Πάν, Καλόν Χωρίον και τον λιμένα του Αγ. Νικολάου.

 Οι εκλογές αυτές ήταν μεικτές, δηλαδή συμμετείχαν Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι (Τούρκοι).

Στους περισσότερους Δήμους όπως και στο Δήμο Κριτσάς δεν εκλέγεται ουδείς Τούρκος.

Ας δούμε τους εκλεγέντες στο Δήμο Κριτσάς:

Δήμαρχος Γεώργιος Εμμ. Παγκαλάκης

 Α΄ Δημαρχιακός Πάρεδρος Γεώργιος Πα. Ταυλάς.

Β΄ Δημαρχιακοί Πάρεδροι, Ιωάννης Επιτροπάκης, Ιάκωβος Πετρουράκης.

Δημοτικοί Σύμβουλοι: Εμμανουήλ Κ. Σγουρός, Νικόλαος Ι. Αλεξάκης, Μη(ι)χαήλ Φιρφιρής, Νικόλαος Γ. Αλεξάκης, Μηχαήλ Ι., Κουτουλάκης, Γεώργιος Ι. Ταυραδός, Αντώνιος Χ. Μ. Πάγκαλος, Γεώργιος Πα. Ι. Πάγκαλος, Γεώργιος Χριστιανάκης.

 Στα ονόματα των εκλεγέντων διακρίνουμε το όνομα Γεώργιος Ι. Ταυραδός,Βενετσιάνικο Νταβράδος<Ταβράδος<Αβράδος<aurad(h)o<

aurato(;)=χρυσός, έξοχος, λαμπρός (το οποίο γίνεται αργότερα Δαβράδος, όπως το συναντούμε και σήμερα τόσο στην Κριτσά, αλλά και σε περίχωρα της).

            Στην παλιά γειτονιά γύρω από την παλιά ενορία της Παναγίας Δαβραδιανής κατοικούσαν από τότε πολλοί με το επώνυμο Δαβράδος.

Ένας εξ αυτών ο παπά Δαβράδος-ΣΚΊΝΤΖΗΣ(παρατσούκλι), υπήρξε και ο κτήτορας του ναού και προς τιμήν του πήρε και το όνομα Δαβραδιανή.

Μάλιστα καθώς διηγούνται οι παλαιότεροι αναγκάστηκε να πουλήσει τα χρυσαφικά των κοριτσιών του για να κατασκευάσει το υπέροχο τέμπλο και το καμπαναριό με την καμπάνα του.

Συμπεραίνουμε λοιπόν, (χωρίς να είμαι ο ειδικός για το θέμα), ότι πιθανόν ιδιοκτήτης της οικίας και όπως αναγράφει η διασωθείσα ανάγλυφη επιγραφή ως σήμερα, υπήρξε ο εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος Γεώργιος Ι. Ταυραδός.

Όπως με πληροφόρησε ο Νικόλαος Δαβράδος του Ιωάννου, (απόγονος των Δαβράδηδων), η οικία αυτή ανήκε στον παππού του Νικόλαο Δαβράδο την  οποία κάποια χρονιά πήρε φωτιά και κάηκε.

 Ο παππούς του βρισκόταν εκείνη την ώρα στο κήπο στην Κερά. Σπίτι βρισκόταν τα δυο μικρά παιδιά η Σοφία και ο Μανώλης.

Έτρεξαν οι γείτονες πήραν τα παιδιά και κατάφεραν να σβήσουν τη φωτιά.

 Ένα δοκάρι μόνο τη γλίτωσε από την οροφή και γλίτωσε και το πορτοφόλι στην τσέπη του κουστουμιού.

Εκείνα τα χρήματα που διασώθηκαν από τη φωτιά, διέθεσε στη συνέχεια για να αγοράσει νέο σπίτι και από τότε μετακόμισε στον Παλαίμυλο (Καβουριανά).

 Ο παππούς Νικόλαος Δαβράδος του Εμμ. πριν πολλά χρόνια μετακώμισε οικογενειακώς στην Αμερική όπου κι επιστρέφοντας πέθανε  στην Κριτσά, όπως και η σύζυγός του.

    Γυναίκα του ήταν  η Μαρία Κουτάντου με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά (Σοφία- Γιάννη-Μανώλη –Δέσποινα- Αντώνη), καθώς και πολλά εγγόνια, διαμένοντες άλλοι στην Αμερική, άλλοι στην Αθήνα και κάποιοι στον Άγιο Νικόλαο και Κρούστα.

Σήμερα, η συγκεκριμένη οικία, αγοράστηκε από ζευγάρι αλλοδαπών, το οποίο επισκεύασαν, (αναπαλαίωσαν).

 Έτσι η γειτονιά έγινε πιο όμορφη και ο διαβάτης δεν μπορεί παρά να σταματήσει να το θαυμάσει και να το φωτογραφίσει!

Γιάννης Κ. Ταβλάς